Tsjernobyl

Tijd voor een nieuw verhaaltje, We slaan de afgelopen week nog even over (komt later nog wel, moeten eerst bijkomen van alle dingen) Daarom een kort verhaal over vandaag: ons bezoek aan Tsjernobyl.

Deze excursie hadden we in Nederland al geregeld. Moesten vanmorgen om iets voor 9 bij de entree van een hotel staan. Zoals we als Westerse touristen gewend zijn, verwachten we een of ander busje met meerdere mensen en een gids om ons op te pikken. Well, that didn't happen.
Een kwartier over tijd kwam er een personenauto aan met daarin een oekrainier, vroeg of wij degene waren voor de excursie naar de reactor. Ergens kwam nog een kerel vandaan, die Engels kon. Was onze gids voor vandaag.
Na een gezellige rit (100km door de stad, links en rechts inhalen etc.) door de stad en richting de "forbidden area" kwamen we rond half 12 bij de grenswachters van de 30 km zone. onze gidsen hadden alle benodigde papieren. WIj moesten alleen ff kort ons paspoort laten zien. zijn doorgereden naar de stad Tsjernobyl. het eerste wat me opviel was dat er zoveel mensen waren. BLijkt dat er nog heel veel mensen in en om de reactor werken. ze mogen steeds maximaal 15 dagen blijven en daarna zijn ze weer een tijdje vrij. In de stad legde onze gids het een en ander uit over wat we zouden gaan bekijken en dat we niets moesten aanraken en niet op het mos mochten lopen. Daarna doorgereden naar de 10km grens. Ook hier zonder problemen doorheen gekomen. Als eerste stopten we bij een veld met wat heuvels. BLeek dat het een dorp was die ze na het ongeluk totaal hebben begraven. Ongeveer 800 huizen hebben er ooit gestaan. Daarna doorgereden tot net voor de reactor. Vanaf hier hadden we goed zicht op de koeltorens die ze in '86 nog aan het bouwen waren, net als reactor 5 en 6. De kranen stonden er nog om heen. Gaaf om te zien. Hoop oud roest vooral. OP de weg waar we stonden was de straling ongeveer 10x zoveel als "normaal" als we in het gras zouden lopen zou het al snel 100 of meer worden. Bizar dat enkele meters zoveel verschil kunnen maken. Je merkt er verder ook niets van ofzo. Het is een ontzichtbaar iets.
Doorgereden tot hooguit 150 meter van de reactor zelf. Hadden geweldig zicht op de bunker die eromheen gebouwd is. De straling was daar ongeveer 30x zoveel als normaal. Bovenin de reactor is de straling 3500x zohoog als normaal. Langer dan 10 minuten daar zijn en je kan je eigen graf gaan regelen. NIemand is dus zo gek om daar te komen op soms een gekke wetenschapper na. er bestaa nstrenge regels over hoelang je er daadwerkelijk mag verblijven. Sommige mensen werken er voor 10 minuten, een half uur of een uur. iedere 3 maanden krijgen ze een medische keuring. Bizar om zo dicht bij de reactor te staan, wel erg gaaf. Daarna doorgereden tot de dichtstbijzijnde spookstad. Dit was echt geweldig om te zien. Overal de oude flats totaal vervallen, kapotte oude wegen en alles overgroeid met bomen en struiken. Doorgelopen tot de kermis die iedereen ongetwijfeld wel eens op foto's heeft gezien. Officieel is het verboden om de gebouwen te betreden, maar bij iedere tour krijg je er toch een aantal van binnen te zien. In principe zijn dit juist de veiligste plaatsen. De meeste straling zit allang in de grond en het meeste kwam op de daken, niet in de huizen zelf. Daarbij zijn de gebouwen na het ongeluk zo goed als mogelijk schoongemaakt. De gebouwen die we gezien hebben zijn: het politiebureau, enkele appartementen, een school, een kleuterschool en het zwembad. Deze laatste is gebruikt voor de werkers van de reactor tot 1998. Nu is het allemaal vervallen. Bijna nergens meer ramen, overal verrot hout, vergane dingen. erg interessant was dat de tijd duidelijk stil heeft gestaan: Het communisme is nog duidelijk zichtbaar in de kleuterschool lagen overal kleine gasmaskers en op de basisschool stond op posters hoe ze te gebruiken en hoe je een pistool inelkaar moest zetten. OOk erg indrukwekkend was de oude gymzaal en het kinderspeelgoed overal. Na enkele uren zijn we teruggegaan naar de stad chernobyl waar we ons moesten laten checken of we wel stralingvrij waren. Allebei hadden we groen licht, hoewel bij Gido enige keren tegen het apparaat geschopt moest worden om het te laten werken....
Kregen een voortreffenlijke lunch, nouja het was een 3-gangen diner. Had niemand gezegd dat we dat kregen. eerste bord lag vol met salade, daarna kregen we soep en daarna nog een bord met vlees, groente en aardappelpuree. Smaakte goed allemaal en het was echt veel.

uiteindelijk laat in de middag weer terug gereden naar de stad. bij de 30km grenspost moesten we nog door een groot apparaat. waren beide clean. Hoewel ik denk dat het meer voor de fun daar nog staat. Maar goed, toch leuk en geeft een goed gevoel. Onderweg stopten we ineens net als een anders busje dat achter ons reed (ook met touristen erin). De chauffeurs verdwenen in het bos. Had ff zo'n gevoel alsof we in de blairwitchfilm zaten, Gido vroeg zich af of we nu geexecuteerd werden of iets. We hadden echt geen idee. Bleek dat een van de gidsen een fles wodka mee had. Altijd leuk natuurlijk. Later kwamen de chauffeurs terug, bleek dat ze paddestoelen voor thuis hadden gezocht (zijn ze hier allemaal erg gek op). De straling van zo'n paddestoel was slechts 18x zo hoog als normaal. TJa, zij liever dan ik.

Uiteindelijk tegen 19.00 uur weer veilig terug in Kiev terug. Was weer een erg geslaagde en interessante dag.

Heb zeker geen spijt van deze excursie, integendeel zelfs, hadden erg goed weer en de straling was allemaal minder erg dan ik in eerste instantie dacht. Toch ben ik persoonlijk niet van mening dat het iets is dat je gezien MOET hebben, alleen als je echt geinteresseerd bent, anders volstaat het bezoek aan het museum in Kiev (zijn we gisteren geweest).


Groet en tot het volgende verhaal (daar kan je je echt verbazen hahaha)

Jos en Gido

Ps Foto's volgen. Ik heb weer het geluk om een oude boutpc te hebben zonder benodigde apparatuur, dus heb geduld voor de foto's